Sunday, July 24, 2005

پرونده جنجالي تجاوز گروهي 14 مرد به زن پاکستاني

ديوان عالي پاکستان امروز بررسي درخواست تجديد نظري را شروع خواهد کرد که به پرونده يک تجاوز دسته‌جمعي مربوط مي‌شود و داراي بازتاب جهاني بوده است
دادگاه تجديد نظر بايد حکم دهد که آيا 6 مردي که به اتهام تجاوز به زني به نام «مختار ماي» در يک روستا در سال 2002 بازداشت شده‌اند مجرمند يا نه


بنا به ادعا، شوراي اين روستا حکم به تجاوز به اين زن را صادر کرده بوده به اين دليل که رفتار ناپسندي از برادر اين زن سر زده بوده است
پرونده اين قضيه پس از آنکه دادگاه لاهور در ماه مارس 5 نفر از مردان را تبرئه اعلام کرد به جنجال کشيد

اين پرونده با دستور رئيس‌جمهور مشرف در ممنوع‌الخروج کردن خانم مختار از کشور ابعاد سياسي نيز پيدا کرد
مشاور نخست‌وزير در امور زنان به «بي.بي.سي» گفت که ژنرال مشرف به اين دليل خروج از کشور را براي خانم مختار ممنوع کرده است که يک سازمان غيردولتي او را به آمريکا دعوت کرده است تا براي سياه نمايي اوضاع پاکستان از او بهره برداري کند

دولت پاکستان پليس 24 ساعته براي مراقبت از منزل خانم مختار گماشته است و او شکايت دارد که در واقع تحت حبس خانگي درآمده است. روز يکشنبه مختار ماي براي شرکت در جلسه دادگاه با هواپيما به اسلام آباد منتقل شد

منتقدان سيستم اجتماعي و قضايي پاکستان مي گويند که خانم مختار نمونه اي است از رفتار وحشيانه اي که با با زنان بخصوص زنان مناطق فئودال نشين و روستايي انجام مي شود. ژنرال مشرف بر خلاف آنها معتقد است که اين قضيه حکم نمونه ندارد و استثنايي است.

او در سفر اخير خود به نيوزيلند به خبرنگاران گفت: «وضع ما بدتر از هيچ کشور در حال توسعه ديگري نيست. اين قضيه تجاوز مربوط به يک بخش دورافتاده پاکستان است و چيزي نيست که هر جا و هر روز در کشور اتفاق بيفتد». هم خانم مختار و هم دولت از ديوانعالي خواسته اند که در حکم تبرئه متهمان تجديد نظر شود

وي از معدود زناني است که پس از قرباني شدن در تجاوز ماجرا را علني مي کند و براي مجازات متهمان مي جنگد. در مجموع 14 مرد به اتهام تجاوز در اين قضيه بازداشت شده‌اند. دادگاه عالي لاهور 5 نفر از آنها را تبرئه کرد و حکم نفر ششم را از مجازات مرگ به حبس ابد تخفيف داد

مختار ماي بر خلاف تصور بسياري از مردم که فکر مي کردند او مثل ديگر قربانيان اين نوع تجاوزها دست به خودکشي خواهد زد مبارزه حقوقي طولاني خود را براي احقاق حق خويش آغاز کرد. او همچنين در روستاي خود با پولي که به خاطر جبران حادثه به او پرداخت شد دو مدرسه راه انداخته است و اکنون در سطح بين المللي براي حقوق زنان فعاليت مي کند

«وجود اين مدرسه‌ها و پسران و دختراني که در آن درس مي‌خوانند رنگ تازه‌اي به زندگي من داده است»
او خود هرگز مدرسه نديده است. اما مي‌گويد: آموزش مي تواند مردم را تغيير دهد و به آنها را به حقوق خود آگاه سازد. ما اگر مي خواهيم وضع حقوق زنان را بهبود بخشيم بايد اذهان پسران و دختران مان را بسازيم